AFRİKA av köpekleri» veya «Kap av köpekleri» (Lycaon), Büyük Sahra'nm güneyindeki çalılık alanlara dehşet saçarlar. On beş veya on altı başlık sürüler halinde avlanan bu kurt görünüşlü av köpekleri daha çok antilopların küçük tiplerini avlarsa da, bazen aynı hayvanın daha iri türlerini de kovalayıp öldürürler.
Ufukta bir av köpeği sürüsünün görünmesi o bölgedeki hayvanlar için «Kaç!» işareti yerine geçer. İhtiyarlık veya hastalık sebebiyle arkada kalan herhangi bir hayvan,
sürü tarafından pek kısa zamanda yenilip yutulur. Aç sürüler hayli uzak yerlere giderler ve devamlı hareket halindedirler. Bir günden uzun olmayan molalarla bölgeden bölgeye geçerler. Bir süre sonra aynı bölgeye dönüp yağmalarına devam ederler.
Kap av köpekleri usta yüzücülerdir. Fakat belki de timsahlardan korktukları için, derin sulardan geçmeye çekinirler. Antilop, düşmanının bu huyunun farkında olduğu için, sürü tarafından kovalandığı vakit, bir sürüegenin seneleri arasında can vermek tehlikesini göze alarak suya atılır.
Ürkek antilop bazen sürüyü daha görmeden önce sesini duyar.Zira Kap av köpekleri yol alırken «hoho» ya benzer yumuşak bir ses çıkararak aralarında haberleşirler. Bu müzikal ses özellikle gün doğarken bir sürünün dağılmış üyeleri birbirlerini çağırırken duyulur. Kap av köpeği'nin iki sesi daha vardır: Şaşkınlık anlamına gelen keskin ve hiddetli bir havlayış ve maymunların gevezeliğini hatıra getiren geceye mahsus bir çağın daha.
Mart ayı sıralarında çiftleşme zamanı gelip çattığı zaman, sürü dağılır ve üyeler soylarını üretme işiyle meşgul olurlar. Bu maksatla çalılarla çevrili ve suya yakın terkedilmiş yer domuzu inlerini seçerler. Bunları temizleyip genişletirler ve kuru otlarla astarlarlar.
Yavrular, çiftleşmeden iki ay sonra bu köpek şehrinde dünyaya gözlerini açarlar. Bir batında ikiden altıya kadar yavru doğabilir. Birkaç dişinin, yavrularını aynı inde dünyaya getirdikleri görülmüştür. Küçükler yemek yiyebilecek kadar büyüyünce, annelerinin sindirerek kustuğu besinlerle beslenirler.
Kap av köpeğî'ne bilimsel ad olarak «Lycaon» un seçilmesinin ilginç bir sebebi vardır. Yunan Mitolojisi' nde bu adı taşıyan bir kral vardı. Tanrı'ların tanrısı Zeus, bir gün insan kılığına girerek onun ziyaretine gelmiş, misafirinin bir tanrı olup olmadığını tayin etmek isteyen Lycaon. da onun önüne insan etinden hazırlanmış bir yemek koymuştu. Zeus de, bu kabahatinden ötürü Lycaon'u cezalandırmak için onu kurt şekline sokmuştu.
Kap av köpeğinin birçok davranışları kurdunki gibidir.Küçük bir kurt iriliğindeki (uzunluğu 120 santimdir) bu kuvvetli hayvanın uzun bacakları, iri bir kafası, kudretli çeneleri ve oldukça uzun, tüylü bir kuyruğu vardır. Sık ve kaba tüyleri kaplumbağa kabuğu rengindedir, fakat postunun şurasında burasında karışık sarı, siyah ve beyaz lekeler göze çarpar. Hayvan bazen tamamiyle siyah da olabilir. Uzun ve oval kulakları sırtlanınkine benzer, bundan ötürü bu köpeğe bazen »sırtlan köpek» de denilir.
Arslanlar bu köpeklerin en büyük ve tabiî düşmanlarıdır. Koca bir sürü bazen bir arslan ailesinin önünden deli gibi kaçışır. İnsandan da korkmayı öğrenmiş olmaları gerekirdi, fakat bir insan görünce kaçacaklarına merakları baskın çıkar. Bundan ötürü de vurulmaları kolaydır. İnsanlara saldırdıkları pek duyulmamıştır.
Kap av köpekleri dokuz veya on yıl yaşamaktadırlar. Kurtlar gibi onlar da insanların kalabalık oldukları yerlerden yok olmuşlar ve Afrika'nm yalnız uzak ve ıssız bölgelerinde kalmışlardır.
http://www.hayvanansiklopedisi.com/Kap-Av-Kopekleri.html
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder