KÖPEK EĞİTİMİ

KÖPEK EĞİTİMİNDE TEMEL KURALLAR

1. EĞİTİME BAŞLAMA ZAMANI


2. EĞİTİMDE ROL OYNAYAN FAKTÖRLER

Köpek eğitiminde dört ana faktör büyük rol oynar.
A) Eğitimde insan ve köpek ilişkisinin rolü,
B) Eğitimde kalıtımın ve usta köpeğin rolü,
C) Eğitimde eğitici personelin rolü,
D) Köpeğin özel yeteneklerinin ve elektromanyetik alanın rolü

A). Eğitimde İnsan ve Köpek İlişkisinin Rolü

İnsan ve hayvanın gerek eğitim ve gerekse sportif çalışmalardaki başarılan birbirleriyle kurdukları ruhi ilişkinin derinliğine bağlıdır. Hatta bazı yazarlar hayvan eğitimini "İki ruhun anlaşması" olarak tarif ederler. Bir eğiticinin herhangi bir hayvanı eğitebilmesi için Önce kendisinin ince bir ruh yapısına malik olması gerekir. Yani kendisiyle hayvanın en iyi şekilde nasıl uyum sağlayacaklarını anlamalı ve bu nokta üzerinde önemle durmalıdır. Hayvanı sevmeli, sabırlı ve bilgili olmalıdır. Eğitici, köpek eğitimini ve köpek davranış yapısını bilen, köpeği gönülden seven ve onunla gönülden anlaşan, neşesini ve tasasını paylaşan bir kimse olmalıdır.

Köpekte de bazı özellikler bulunmalıdır. Örneğin, bir köpek önce bedenen ve sonra ruhen sağlıklı olmalı ve normal bir zekâ, dikkat ve cesareti bulunmalıdır.

Köpekler davranış yapısı gereği insanlarla çok çabuk kaynaşan ve karın tokluğundan çok gönül bağına önem veren canlılardır. Yedikleri bir lokma ekmeği hayatları boyunca unutmazlar. Kendilerine şefkat ve sevgi gösteren bir kimseyi de hayatları boyunca gönüllerinde taşırlar. Bu nedenle köpek eğitiminde temel kural insan ve köpek ilişkisinin gönülden olmasını sağlamaktır. İki canlı arasında kurulacak bu gönül köprüsü günler geçtikçe doruk noktasına erişir ve bir gün gelir bu iki canlı adeta tek vücut ve tek kalp halinde perçinleşirler. Artık onları birbirinden koparmaya imkân yoktur. Kısa bir an dahi ayrılık her ikisinde de bir asır kadar etki yapar. Bu gönül bağı köpeği insanın esiri yapar. Sonunda köpek gönül verdiği bu kişinin her emrini en ufak bir tereddüt göstermeden yerine getirir. Bu ikili hayat boyu beraberliklerini sürdürmeli ve yaşamları içinde birbirlerinden asla koparılmamalıdır. Böyle bir durum yalnız insanda değil köpekte de ruhi depresyonlara ve hatla çok acı sonuçlara neden olmaktadır. Bu konu üzerinde özellikle ve önemle durulmalıdır.

B). Eğitimde Kalıtımın ve Usta Köpeğin Rolü

Her köpek ırkına ait özellikleri ve eğitimde kazandığı yetenekleri yavrularına kalıtsal olarak vermektedir. Meselâ, bir çoban köpeği hiç eğitilmese de bir sürüyü korumayı başarmaktadır. Yine gelişme çağını tamamlayan bir av köpeği birkaç kez ava gittikten sonra aynen bir usta köpek gibi kusursuz olarak görevini yapmaktadır. Keza bir Kopoy türü av köpeği de hiç eğitilmeden avın izini bulmakta, çıkardığı acayip seslerle onu izlemektedir. Yine yıllar boyu iz takibi yapmış bir keşif köpeği soyundan gelen yavrularda diğer tür köpeklerden farklı olarak çok çabuk bu göreve adapte olurlar.

O halde köpeklerde ırk özelliklerinin kalıtsal olarak yavrulara geçtiği bir gerçektir. Yani bir köpek soyunun tüm özelliklerine mâlik olarak dünyaya gelmekte ve olgun bir çağa erişince ana ve babasının görevlerini aynen yapmaktadır. Bir kanaryanın veya bülbülün yavrusu henüz ötme çağına gelmeden ana ve babadan aynlsa ve hiçbir canlının bulunmadığı bir ortamda olgun çağa gelse, bir gün aynen ana ve babasın çıkardığı sesle ötmeye başlayacaktır. Köpeklerde de bu kalıtsal durum mevcuttur.

Ayrıca bir yavru köpek, gelişme çağını tamamladıktan kısa bir süre sonra ana ve babadan gördüğü tüm hareketleri aynen tatbik eder. Bu nedenledir ki, köpek eğitim ünitelerinde acemi köpeklere eğitimde kılavuzluk yapmak üzere usta köpekler eşlik ederler. Av köpekleri de ilk avlanmaya ana-babalarıyla veya usta av köpekleriyle çıkarılır. Dolayısıyla yavru köpeklerin ana-babalarından gördükleri her hareketi dikkatle izleyip aynen tatbik etmeleri, eğitimde bu konuya da önem verilmesini gerektiren açık bir örnektir. Hemen ilâve edelim ki, uzun yıllar boyu eğitilmiş bir soydan gelen köpekler hiçbir güçlük göstermeden baba ve ananın görevleriyle ilgili eğitime çok çabuk uyum gösterirler. Bu durum karşısında kesinlikle diyebiliriz ki, köpekler görevleriyle ilgili genleri yavrularına intikal ettirmektedirler. Sonuç olarak şu gerçek ortaya çıkmaktadır ki, uzun yıllar aynı eğitimi görmüş köpeklerde bu eğitsel yetenek bir ırk vasfı haline gelmekte ve dolayısıyla eğitimdeki başarıda kalıtımın da büyük rolü olmaktadır. Aynen münevver bir ana ve babadan doğan, uygun bir ortamda yetişen bir çocuğun başarısı ile kırsal bölgede ve cahil bir ana-baba yanında yetişen bir çocuğun eğitimindeki başarı yetenekleri farklı olacağı gibi; eğitilmiş ve eğitilmemiş köpeklerin yavrularının eğitimlerinde de bu konu önemli bir yer tutmaktadır

C). Eğiticinin Rolü

D). Köpeğin Özel Yeteneklerinin ve Elektro-Manyetik Alanın Rolü