KÖPEK BAKIMI

Kızımız artık baharı karşılayabilecek....
Un ufak olan kalça ve bacağını sürüyerek (acmayın lütfen,o bambaşka güçlü bir kız)bahçeye diğer yavru kangalların arasına çıkmaya başladı.Nihat beyin haftalardır düzeleceğine olan inancı ve emeği,onun yaşama azmiyle birleşince bahar bize bambaşka umutlarla geldi.Son ana dek yaşamaları gerektiğine inandım.İlk geldiğinde uyutmalıyız,çok acı çekiyor belki de bacaklarını kesmek gerekecek diye düşünmeme rağmen,yanıldım.Nihat bey, üç ayakla bile yaşayacaktır,bekleyelim;onu bahçede gezerken görünce bu düşüncen değişecektir dedi durdu.
Artık iğneleri yapılırken eskisi kadar tedirgin değil.O haline rağmen canı yanarken gösterdiği dişlerini unutamam.Şimdi biliyor,Nihat beyin ellerinden korkmuyor,canı acıyınca yeter dercesine başını uzatıp,kendisine şifa veren elleri yalıyor.
Son ana kadar beklemek,doğanın onlara verdiği kendini yenileme gücünü görene dek beklemek gerektiğini öğrendim.
Şimdi Gölgem için acelemi ettim,,yaşatabilirmiydik diye düşünmeden kendimi alamıyorum.
Gölgem,sana gitme kal diyemedim ama bu güçlü ve güzel kızı yaşatacağız.Senin için artık yapabileceğim tek şey bu.
Gamze Göksoy