4 Eylül 2008 Perşembe

ÇOCUK VE KÖPEK




Yusuf OKUR
ÇOBAN+KÖPEĞİ

Bir çocuğun dostluğunu ve güvenini kazanan köpeğini tüm görsel güzelliğiyle yansıtan Yusuf beye teşekkür ediyorum.

Medeniyetin tutsaklığını,dost yüreklerle,aynı kaderi ve yaşam ortamını paylaşırken daha mı çok hissediyoruz?
daha kolay belki de;olduğumuz gibi olmak ,doğamızda varolan sevme ve sevilme açlığımızı rahatça sergilemek.
bir çocuk için en güzel hediye olduğunu biliyorum bu dostluğun. sorumluluk,şefkat,güven bağlarını pekiştiren özgürleştiren,şehrin donuk yüzlerinden koparıp,toprağın nemli kokusuna götüren bir dostluk bu.
şanslı dediğimiz çocuklar,televizyon önünde,asrın dev icadı robot köpeklerle oynarken;ayağında ayakkabısı olmayan küçük çobanın özgürlüğüne ve içsel zenginliğine hayran kalmamak mümkün değil.
hayatın zorladığı insanlar onlar.barınacak damları,okuyacak okulları ve ekmekleri yok.
ama sahip oldukları şeyler o kadar çok ki..o minicik yüreklerine sığdırdıkları yaşama mücadelesi ve sevgi bize ders olsun.
şansın ne olduğunu bilmeyenlere ithafen...

Hiç yorum yok: